Martinus
Ga naar de site van de patroonheiligeParochie/kerkgemeente: | H. Martinus |
Dekenaat/kerkverband: | Heerlen |
Soort gebouw: | Parochiekerk |
Plaats: | Welten |
Gemeente: | Heerlen |
Adres: | Weltertuijnstraat 49 |
Postcode: | 6419 CS Heerlen |
Coördinaten: | x: 195929, y: 320836 |
Architect(en): | |
Kunstenaar(s): | |
Huidig gebruik: | R.K. Kerk |
Foto: juni 2005
Voor informatie over het Dekenaat Heerlen zie ook http://www.dekenaatheerlen.net/
Ruimtelijke context
De Martinuskerk ligt in het centrum van het oude Heerlense kerkdorp Welten. De westkant ligt aan de hoofdstraat van Welten maar is door het kerkhof daarvan gescheiden. Het kerkhof begrenst ook de oostkant van de kerk. De hoofdingang ligt aan de noordkant aan een klein pleintje, dat de kerk scheidt van nieuwe appartementen. De zuidkant ligt aan een smalle weg naar de Weltervijver.
Type
De Martinuskerk bestaat eigenlijk uit twee kerken, een neoroamaanse kerk uit 1875, met een toren uit 1897 en een wederom neoromaanse uibreiding uit 1925. De zo ontstane nieuwe kerk is een niet-georiënteerde, romaniserende driebeukige basiliek met twee rondgesloten koren en twee torens: een toren van drie geledingen met frontalen en naaldspits en een terzijde staande toren met zadeldak.
Bouwgeschiedenis
Welten is al een heel oude parochie, die al genoemd wordt in de 12 eeuw als onderdeel van de toenmalige parochie St. Laurentius in Voerendaal, naast de parochie van Heerlen. In 1875 werd een nieuwe, bakstenen kerk gebouwd, die georiënteerd was: ingang aan het westen, absis aan het oosten. In 1897 werd tegen deze kerk door J. Seelen een neogotische toren geplaatst. De kerk werd snel te klein en in 1925 werd de kerk uitgebreid, opnieuw door architect Seelen uit Heerlen. Hij maakte van de oude kerk de dwarsbeuken van de nieuwe kerk. Naar het noorden maakte hij in kunradersteen een driebeukig schip met een toren. Aan de zuidkant voegde hij een nieuwe absis in kunradersteen toe. De oude bakstenen toren bleef eveneens bestaan. Door het gebruik van kunradersteen voor alle nieuwe elementen is de bouwgeschiedenis nog fraai te zien. In 1983 werd de kerk gerestaureerd.
Exterieur
Zuidzijde. Foto: juni 2005
De kerk uit 1875 is geheel in baksteen opgetrokken en heeft ramen en ingangen met ronde bogen. Deze ronde bogen komen terug in het gedeelte uit 1925, waardoor de kerk romaans aandoet. De daken zijn gedekt met leien en hebben kleine dakkapellen. De oude westingang is bij de uitbreiding toegemetseld met natuursteen. Hierop is een grafsteen aan gebracht.
Zuidwestzijde. Foto: juni 2005
Interieur
Zicht op het priesterkoor. Foto: oktober 2006
Zicht op de zangtribune. Foto: oktober 2006
Omstreeks 1952 vervaardigde Eugène Laudy een aantal wandschilderingen voor deze kerk. Hij beschilderde de absis en de triomfboog, maakte schilderingen van de H. Martinus en vervaardigde 14 geschilderde staties. Verder bezit de kerk een groot aantal glas-in-loodramen van verschillende glazeniers als G. Mesterom, E. Laudy, L. Reihs en G. Waterschoot. Ook een aantal beelden is de moeite waard. Ten slotte moet de reliekhouder genoemd worden op het tabernakel met een relikwie van de H. Marculphus.
Zie ook: http://www.rijckheyt.nl/sjablonen/rijckheyt/pagina.asp?subsite=100&pagina=351
Orgel
Foto: oktober 2006
In 1955 plaatste Verschueren Orgelbouw (Heythuyzen) in deze kerk een tweemanuaals orgel.
Hoofdwerk Zwelwerk Pedaal
Bourdon 16’ Vioolprestant 8’ Subbas 16’
Prestant 8’ Gamba 8’ Octaafbas 8’
Bourdon 8’ Celeste 8’ Gedektbas 8’
Octaaf 4’ Holpijp 8’ Prestantbas 4’
Roerfluit 4’ Zing.prestant 4’
Nasard 2 2/3’ Zachtfluit 4’
Octaaf 2’ Zwits.pijp 2’
Mixtuur III-IV Sesquialter II
Trompet 8’ Hobo 8’
Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht).